Zasady projektowania zewnętrznej, nienośnej ściany osłonowej usytuowanej przed wewnętrzną ścianą nośną:
• Jako grubość ściany konstrukcyjnej należy przyjmować tylko grubość warstwy wewnętrznej.
• Minimalna grubość zewnętrznej ściany licowej wynosi 90 mm (cieńsze warstwy uznawane są za okładziny i podlegają odrębnym zasadom).
• Warstwa zewnętrzna powinna być podparta na całej swojej długości i na pełnej powierzchni podstawy. Przy podparciach przerywanych (np. na wspornikach) wszystkie cegły w poziomie podparcia powinny być podparte obustronnie.
• Warstwy zewnętrzne o grubości 115 mm powinny być kotwione w odstępach w pionie nie większych niż 12,0 m. Jeżeli warstwa zewnętrzna grubości 115 mm nie jest wyższa niż 2 kondygnacje lub jest co 2 kondygnacje kotwiona, to może być nadwieszona poza płaszczyznę podparcia do 1/3 swojej grubości –
• Warstwy zewnętrzne o grubości mniejszej niż 115 mm nie mogą być murowane na wysokość wyższą niż 20,0 m i powinny być kotwione w odstępach w pionie wynoszących maksymalnie 6,0 m.
• W budynkach o dwóch pełnych kondygnacjach trójkątna ściana szczytowa może być wykonana do wysokości 4,0 m bez dodatkowego kotwienia. Warstwy zewnętrzne mogą być nadwieszone poza obrys podparcia maksymalnie o 15 mm.
• Warstwy konstrukcji murowanej należy łączyć między sobą za pomocą kotew drutowych ze stali nierdzewnej. Pionowy odstęp kotew winien wynosić maksymalnie 500 mm, odstęp poziomy nie więcej niż 750 mm.
• Najmniejsza ilość kotew drutowych na m2 powierzchni ściany:
– dla ścian powyżej 12,0 m nad terenem lub gdy szerokość szczeliny ściany wynosi 70-120 mm stosuje się 5 szt. kotew o średnicy 4 mm,
– gdy szerokość szczeliny wynosi powyżej 120-150 mm stosuje się 7 lub 5 szt. kotew o Średnicy4lub5mm,
– w innych przypadkach – nie mniej niż 5 szt. kotew o średnicy 3 mm.
• Dodatkowo na narożnikach (narożniki budynków, otwory okienne, wzdłuż dylatacji i na górnych brzegach warstw zewnętrznych) należy umieścić 3 kotwy drutowe na 1,0 m długości narożnika.