Stropy gęstożebrowe to stropy, w których elementami nośnymi (przenoszącymi obciążenia) są prefabrykowane belki o rozstawie osiowym nie przekraczającym 90 cm (w większości dostępnych stropów rozstaw belek jest gęstszy i wynosi od 40 do 60 cm). Belki stropowe rozpina się najczęściej w kierunku mniejszej rozpiętości pomieszczenia, opierającje na ścianach budynku i podciągach. Pomiędzy belkami układa się elementy wypełniające – pustaki ceramiczne, pustaki z keramzytu, pustaki żwirobetonowe, z betonu lekkiego, kształtki gipsowe lub styropianowe. Elementy wypełniające pełnią rolę szalunku traconego. Górną część stropu gęstożebrowego stanowi płyta betonowa wylewana na budowie – tak zwany nadbeton. Beton wylewany na stropie tworzy wzdłuż belek stropowych żebra konstrukcyjne.
Podział stropów gęstożebrowych ze względu na sposób wykonania:
• Monolityczne, betonowane w całości (łącznie z żebrami) na budowie.
• Monolityczno-prefabrykowane; żebra są prefabrykowane, a na budowie wylewa się tylko nadbeton.
Zależnie od typu stropu prefabrykowane belki stropowe mają postać:
• belek żelbetowych
• kratownicowych belek stalowych zabetonowanych w stopkach betonowych
• belek ceramiczno-betonowych (betonowych belek umieszczonych w kształtkach ceramicznych).
Dla stropów gęstożebrowych o dużej rozpiętości, których ugięcia mogą być znaczne istnieje niebezpieczeństwo tzw. “klawiszowania” żeber stropu. Aby temu zapobiec dla stropów o większych rozpiętościach stosuje się poprzeczne żebra rozdzielcze.
Pod ściankami działowymi stojącymi równolegle do belek stropowych stosuje się żebra wzmocnione. Można je wykonać przez ułożenie obok siebie dwóch belek prefabrykowanych lub przez rozsunięcie belek, ułożenie między nimi dodatkowego zbrojenia i zabetonowaniu, dzięki czemu otrzymuje się w tym miejscu dodatkową belkę żelbetową.
Podstawową zaletą stropów gęstożebrowych jest łatwy montaż, który nie wymaga używania ciężkiego, specjalistycznego sprzętu. Wadę stanowi ograniczenie dopuszczalnego obciążenia do określonej wartości (zależnej od typu stropu).