Sprawność kolektorów słonecznych uzależniona jest od temperatury czynnika roboczego.
Sprawność kolektorów płaskich maleje wraz ze wzrostem temperatury czynnika roboczego, dlatego nie należy łączyć ze sobą szeregowo ich większej liczby.
Liczba połączonych szeregowo Kolektorów zależy od tego, jaką temperaturę czynnika chcemy otrzymać, jaki strumień energii słonecznej jest do dyspozycji na danym obszarze i jakiej wielkości są kolektory.
Według badań amerykańskich (Duffie, John, Beckman: „Solar energy therma processes” 1974), sprawność kolektorów do osiągnięcia przez czynnik roboczy 38°C gwałtownie rosła, następnie do temperatury 50°C rosła wolniej, zaś od 53°C spadała. Tak więc schematy połączeń kolektorów są następujące: szeregowy, równoległy i równoległo-szeregowy.
Istnieją również kolektory z otwartym przepływem wody. Na pochyłej połaci dachu montuje się kolektory z blachy falistej, przykryte szkłem, gdzie woda jest rozprowadzana przez perforowaną rurę umieszczoną na szczycie kolektora, zaś po przepłynięciu przez otwarte kanały zbierana w dolnym izolowanym zbiorniku. Tego typu rozwiązanie częściej stosuje się do podgrzewania wody w basenach.