Jakie spoiwa dyspersyjne uważa się za szczególnie odporne na zasady?
Za spoiwa dyspersyjne szczególnie odporne na zasady uważa się akrylany i kopolimer styrenu z butadienem (bardziej znany jako lateks). Polioctan winylu i polipropionian winylu ulegają stosunkowo łatwo zmydleniu przez ługi. Z powodu istnienia wielu możliwości powiązań, ocena odporności kopolimerów na zasady nie jest łatwa.
Co oznacza określenie „zlewanie się na zimno”?
„Zlewaniem się na zimno” potocznie określa się fizyczny proces wysychania farb dyspersyjnych: po odparowaniu wody cząsteczki tworzywa sztucznego zlewają się ze sobą i sklejają, tworząc w ten sposób błonę farby dyspersyjnej.
Proszę wyjaśnić sierót MFT
MFT to skrót od słów niemieckich: Mindestfilmbildungs-Temperatur (najniższa temperatura tworzenia błony). Jest to najniższa temperatura, w której dyspersje tworzyw sztucznych mogą jeszcze wytwarzać błonę. W praktyce przyjmuje się tę temperaturę na poziomie 278 K (5°C).
Co oznacza określenie „temperatura biała” dyspersji? „Temperatura biała“ jest to-taka temperatura, w której dyspersja tworzywa sztucznego już nie może wytworzyć błony. Z tego powodu, spoiwo dyspersji, które właściwie po wyschnięciu jest bezbarwne, wskutek załamywania się światła na poszczególnych cząsteczkach tworzywa sztucznego zachowuje białawą barwę. „Temperatura biała“ jest bardzo bliska najniższej temperaturze tworzenia błony, ale jest od niej niższa.
Co oznacza „temperatura przełomu na zimno” w przypadku błony wytworzonej przez farbę dyspersyjną?
„Temperatura przełomu na zimno“ jest to taka temperatura, w której jakieś tworzywo termoplastyczne, a więc np. błona z farby dyspersyjnej, pęka pod niewielkim obciążeniem. Plastomery (termoplasty) stają się w miarę obniżania temperatury coraz twardsze i bardziej kruche. Jeśli zatem w niskiej temperaturze pojawi się obciążenie, np. wskutek powiększenia rysy, to powłoka z farby dyspersyjnej pęknie. Dlatego farby dyspersyjne powinny mieć jak najniższą „temperaturę przełomu na zimno’.