Jeśli chodzi o prowizoryczne lub czasowe zabezpieczenie konstrukcji nośnych, a więc ścian, sklepień, stropów, arkad i innych, to w każdym przypadku sposób zabezpieczenia powinien opierać się na-wynikach rozpoznania stanu technicznego i analizy statyczno-wytrzymałościowej.
Stare mury i konstrukcje murowane, jak ściany, filary, słupy, sklepienia, arkady itp., pod względem statycznym i wytrzymałościowym dość często dalekie są od doskonałości, zwłaszcza jeśli nie są należycie związane z innymi statecznymi konstrukcjami. Przystępując zatem do ich zabezpieczenia lub prowizorycznego wzmocnienia, należy przede wszystkim zbadać ogólne warunki równowagi przestrzennej układu. Jeśli odkształcenia lub uszkodzenia zostały spowodowane naruszeniem warunków statycznych, to każde z ogniw niesubordynowanych powinno być zabezpieczone osobno. W przypadku, gdy zachodzi obawa co do stateczności i wytrzymałości ustroju głównego, pierwszą czynnością powinno być założenie niezbędnych konstrukcji stabilizujących obiekt. Konstrukcje takie powinny być na tyle sztywne i stateczne, aby mogły pracować w określonym czasie potrzebnym zarówno dla przeprowadzenia szczegółowych badań jak też zorganizowania właściwych prac wzmacniających. Rodzaj konstrukcji stabilizujących może być bardzo różnorodny, np. mogą to być zastrzały i kozły do podtrzymywania odchylonych od pionu lub wyboczonych ścian, skarp itp., rozpory pomiędzy ścianami, ściągi i kotwie
0 nieskomplikowanej konstrukcji dla przechwycenia rozporu łuków i sklepień, bocznego parcia, a także zabezpieczających przed rotacją ścian lub ich przesuwem. Sposób wykorzystania tych lub innych elementów konstrukcyjnych zależy od stopnia zagrożenia i odpowiadającej w danej sytuacji potrzeby działania
Ściany wychylone lub wybrzuszone podtrzymuje się zwykle z tej strony, w kierunku której występują deformacje. W ścianach wysokich, jeśli grozi im wyboczenie lub naruszenie równowagi wskutek działania zmiennych sił poziomych (np. wskutek parcia wiatru), należy zastosować podparcie z obu stron. Wysokie ściany lub kolumny wolno stojące wymagają potraktowania osobnego.
Jeśli elementy konstrukcyjne murowane wykazują deformacje lub uszkodzenia, np. ściany i słupy są niebezpiecznie wyboczone, spękane, posiadają naruszoną spoistość struktury, sklepienia i stropy są ugięte lub zarysowane, należy szukać przyczyn w nadmiernym obciążeniu. W tym przypadku czynnością wyjściową powinno być odciążenie elementów, a następnie podchwycenie konstrukcjami wspomagającymi.
Odciążenie słupów, filarów, części ścian z obciążeń przypadających ze stropów lub sklepień, może być dokonane znanym od dawna sposobem, a mianowicie za pomocą stempli drewnianych ustawionych w takiej ilości, jaka jest potrzebna dla przyjęcia części nadmiernego obciążenia. Stemple zwykle ustawia się na podwalinach lub odpowiednio dobranych poduszkach, górę stempla opiera się o strop na oczepach lub krążynach. Wysokie podpory prowizoryczne wzmacnia się kleszczami, mieczami, a jeśli potrzeba to i zastrzałami .
W przypadkach szczególnych, jeśli przyczynę nadmiernych deformacji stanowią obciążenia przypadające np. z zalegającego gruzu, ścian działowych dobudowanych później itp., przy czym’ rozmieszczenie tego obciążenia wpływa niekorzystnie na stateczność i wytrzymałość podstawowego układu konstrukcyjnego, zaleca się gruz usunąć, a elementy zbędne rozebrać. W tym miejscu należy zwrócić uwagę, że usuwanie gruzu i innych szczątków powinno być prowadzone z ostrożnością i pod nadzorem konserwatora, zdarza się bowiem często, że w gruzie znajdują się różne cenne elementy wystroju lub szczątki dzieł sztuki, które po odkryciu powinny być zbadane i zabezpieczone.