Planując wykonanie ocieplenia poddasza użytkowego należy stosować materiały pewne i sprawdzone, tzn. dające zabezpieczenie przed ogniem (niepalne), poprawiające izolacyjność akustyczną pomieszczeń (dobrze pochłaniające dźwięki), zapewniające dobry mikroklimat wnętrz (paro-przepuszczalne), trudno zwilżalne i bezpieczne dla zdrowia. Właśnie takie są wyroby z kamiennej wełny Rockwool. Oprócz zastosowania odpowiedniej warstwy ocieplenia ważne jest też prawidłowe kształtowanie przegrody w taki sposób, aby z pomieszczeń na poddaszu mogła uwolnić się para wodna, wytworzona przez mieszkańców.
Układ materiałów połaci dachowej dzieli jego rozwiązania ze względu na sposób odprowadzenia pary wodnej wytworzonej przez mieszkańców i przenikającej z pomieszczeń poddasza na zewnątrz. Mamy więc dwa poprawne rozwiązania: poddasze typu nieszczelnego i szczelnego dla pary wodnej.
Połać dachowa typu nieszczelnego dla pary wodnej – przy stosowaniu na krokwiach wiatroizolacji jako membrany o wysokiej paroprzepuszozalności (>600-800 g/m²/dobę). Para wodna napływająca z pomieszczeń suchych poddasza zostanie wyprowadzona przez paro-przepuszczalne warstwy połaci do szczeliny wentylacyjnej gr. 2 – 3 cm między wiatroizolacją (membraną) a pokryciem dachowym ułożonym na latach i kontrłatach, a stąd przez otwory wywiewne w kalenicy do atmosfery. Wówczas na ułożenie pierwszej warstwy ocieplenia możemy wykorzystać całą wysokość przekroju krokwi, a ocieplenie może stykać się z wiatroizolacją. Ze względu na możliwe niedokładności drewnianej więźby dachowej zalecamy jednak, aby ocieplenie miało grubość o 1 – 2 cm mniejszą niż wysokość krokwi – w ten sposób zapobiegniemy wypychaniu wiatroizolacji (membrany) w kierunku szczeliny wentylacyjnej.
Połać dachowa typu szczelnego dla pary wodnej – przy stosowaniu na krokwiach pełnego deskowania z papą albo wiatroizolacji jako folii wstępnego krycia (FWK) o niskiej paro-przepuszczalności (<600 g/m2/dobę). Należy zawsze pamiętać o warstwie szczeliny wentylacyjnej o grubości 3-6 cm, pozostawionej pod deskowaniem pełnym lub FWK a nad ociepleniem. Drożna szczelina zapewni wentylację połaci i odprowadzenie nadmiaru wilgoci z pomieszczeń poddasza, dlatego należy też zrobić wloty powietrza do szczeliny (okap dachu, podbitka) i wyloty (kalenica, kratki wentylacyjne w ścianach szczytowych). Ocieplenie powinno mieć stabilną grubość i odpowiednie zabezpieczenie od strony szczeliny, np. rusztem ze sznurka, dzięki czemu nie nastąpi zapchanie szczeliny wentylacyjnej przy jego montażu. Na ułożenie pierwszej warstwy ocieplenia można wykorzystać wysokość krokwi pomniejszoną o grubość szczeliny wentylacyjnej.