W architekturze wykorzystującej w sposób zaplanowany energię promieniowania słonecznego istotne jest odpowiednie rozmieszczenie okien. Prawidłowe rozplanowanie ich ustawienia, dobranie odpowiedniego typu i wielkości okien jest bardzo istotne i może skutkować zmniejszeniem zapotrzebowania na energię do ogrzewania pomieszczeń.
Pasywność okna w warunkach klimatu Polski (klimatu umiarkowanego) zapewniają trzy czynniki:
• niskie straty ciepła przez szyby (zapewnione np. poprzez zastosowanie dwukomorowej szyby zespolonej z dwiema warstwami niskoemisyjnymi i z „ciepłą” ramką dystansową między szybami);
• wysoka izolacyjność ram okien;
• szczelność zamontowanych okien oraz odpowiedni system montażu z zastosowaniem właściwych akcesoriów montażowych podnoszących termoizolacyjność połączenia okien z połacią dachową.
Okno nie może być źródłem dużych strat, a jednocześnie musi zapewnić dostęp energii słonecznej niezbędnej dla oświetlenia jak i zapewnienia zysków energetycznych. Współczynnik strat ciepła Uo pasywnych okien ma wartość mniejszą od 0,8 W/(m2 • K). Istotną konsekwencją tak małej wartości współczynnika strat ciepła jest wysoka temperatura wewnętrznej powierzchni szyby, nie mniejsza niż 17°C. Rezultatem jest zapewnienie warunków komfortu cieplnego w pomieszczeniu bezpośrednio przy oknie, brak odczucia chłodu przy oknie i nie występowanie strefy zimnego powietrza poniżej okna, nad podłogą. Warunek utrzymania minimalnej temperatury 17°C wewnętrznej szyby jest uznany jako kryterium pasywności okna w dowolnych warunkach klimatycznych.