Analiza statyczno-wytrzymałościowa jest niezwykle istotną i ważną częścią badań. Powinna ona dostarczyć danych odnośnie do zachowania się budynku, a także poszczególnych jego elementów konstrukcyjnych i materiałów, pod działaniem obciążenia stałego i użytkowego oraz ujawnić rodzaj i zakres deformacji. Przez przyrównanie wykrytych deformacji z uznanymi za niebezpieczne analiza powinna wykazać ogólne warunki równowagi części nadziemnych budowli, podać wytrzymałość mechaniczną struktury murów oraz zasób nośności podstawowych elementów.
Szczególną przy tym uwagę należy poświęcić zbadaniu stanu fundamentów oraz ciśnienia, jakie panuje pod stopą fundamentową w danych warunkach pracy statycznej. W elementach pionowych nośnych (ściany, słupy, kolumny itp.) powinny być zbadane nie tylko panujące siły, lecz także stan naprężeń, szczególnie w przekrojach osłabionych, z uwzględnieniem faktycznie stwierdzonych odkształceń.
Z nie mniejszą starannością należy przeprowadzić badania statyczno-wytrzymalościowe wszystkich przekryć (stropów, sklepień itd.).
Obliczenia statyczno-wytrzymałościowe przeprowadza się nie tylko po zakończonym procesie badań, lecz także w okresie obserwacji, przy różnych założeniach statycznych, zwłaszcza gdy w toku obserwacji i badań zostaną ujawnione nowe uszkodzenia lub deformacje. Jest to konieczne ze względu na potrzebę stwierdzenia faktycznego stadium pracy statyezno-wytrzymałośeiowej całego budynku lub jego osobnych zespołów konstrukcyjnych, bowiem z chwilą ukazania się głębokich rys i spękań zespół konstrukcji murowanych przestaje pracować jako ustrój przestrzenny, gdyż staje się kombinacją ogniw nie związanych ze sobą. Ogniwa te, zwolnione z subordynacji układu macierzystego, mogą niezależnie od niego i ogniw sąsiednich przemieszczać się i obracać, tworząc pod względem statycznym i wytrzymałościowym zupełnie inny, nowy układ.
Wykonanie obliczeń kontrolnych w toku obserwacji ustroju jest również konieczne ze względu na potrzebę stwierdzenia zachowania się materiałów w danym stadium pracy i określenie ich charakterystyki.
We wszystkich przypadkach, gdy powstają wątpliwości co do jakości materiałów, z których badana konstrukcja jest wykonana, przeprowadza się laboratoryjne badania własności mechanicznych i fizycznych tych materiałów na próbkach pobranych z tych miejsc konstrukcji, które pozwalają na dokonanie tego bez ryzyka dla stateczności i wytrzymałości układu i w których można później wypełnić ten ubytek w sposób niezauważalny.
Próbki należy pobierać w stanie naturalnym, a badania laboratoryjne powinny uwzględniać zarówno stan pracy w warunkach normalnych, jak też w przypadku działania czynników niszczących, zwłaszcza gdy budynek narażony będzie na działanie czynników atmosferycznych i wilgoci.